1 و چون فرشته پنجم نواخت ستاره ای را دیدم که بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه بدو داده شد.
2 و چاه هاویه را گشاد و دودی چون دود تنوری عظیم از چاه بالا آمد و آفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت.
3 و از میان دود ملخها به زمین برآمدند و به آنها قوتی چون قوت عقربهای زمین داده شد.
4 و بدیشان گفته شد که ضرر نرسانند نه به گیاه زمین و نه به هیچ سبزی و نه به درختی بلکه به آن مردمانی که مهر خدا را بر پیشانی خود ندارند.
5 و به آنها داده شد که ایشان را نکشند بلکه تا مدت پنج ماه معذب بدارند و اذیت آنها مثل اذیت عقرب بود وقتی که کسی را نیش زند.
6 و در آن ایام مردم طلب موت خواهند کرد و آن را نخواهند یافت و تمنای موت خواهند داشت اما موت از ایشان خواهد گریخت.
7 و صورت ملخها چون اسبهای آراسته شده برای جنگ بود و بر سر ایشان مثل تاجهای شبیه طلا و چهره های ایشان شبیه صورت انسان بود.
8 و مویی داشتند چون موی زنان و دندانهایشان مانند دندانهای شیران بود.
9 و جوشنها داشتند چون جوشنهای آهنین و صدای بالهای ایشان مثل صدای ارابه های اسبهای بسیار که به جنگ همی تازند.
10 و دمها چون عقربها با نیشها داشتند و در دم آنها قدرت بود که تا مدت پنج ماه مردم را اذیت نمایند.
11 و بر خود پادشاهی داشتند که ملک الهاویه است که در عبرانی به ابدون مسمی ' است و در یونانی او را اپلیون خوانند.
12 یک وای گذشته است. اینک دو وای دیگر بعد از این می آید.
13 و فرشته ششم بنواخت که ناگاه آوازی از میان چهار شاخ مذبح طلایی که در حضور خداست شنیدم.
14 که به آن فرشته ششم که صاحب کرنا بود می گوید آن چهار فرشته را که بر نهر عظیم فرات بسته اند خلاص کن.
15 پس آن چهار فرشته که برای ساعت و روز و ماه و سال معین مهیا شده اند تا اینکه ثلث مردم را بکشند خلاصی یافتند.
16 و عدد جنود سواران دویست هزار هزار بود که عدد ایشان را شنیدم.
17 و به اینطور اسبان و سواران ایشان را در رؤیا دیدم که جوشنهای آتشین و آسمانجونی و کبریتی دارند و سرهای اسبان چون سر شیران است و از دهانشان آتش و دود و کبریت بیرون می آید.
18 از این سه بلا یعنی آتش و دود و کبریت که از دهانشان برمی آید ثلث مردم هلاک شدند.
19 زیرا که قدرت اسبان در دهان و دم ایشان است زیرا که دمهای آنها چون مارهاست که سرها دارد و به آنها اذیت می کنند.
20 و سایر مردم که به این بلایا کشته نگشتند از اعمال دستهای خود توبه نکردند تا آنکه عبادت دیوها و بتهای طلا و نقره و برنج و سنگ و چوب را که طاقت دیدن و شنیدن و خرامیدن ندارند ترک کنند.
21 و از قتلها و جادوگریها و زنا و دزدیهای خود توبه نکردند. |