Biblia Gdańska, Mateusza, Rozdział 22. is available here: https://www.bible.promo/chapters.php?id=10952&pid=42&tid=2&bid=51
Holy Bible project logo icon
FREE OFF-line Bible for Android Get Bible on Google Play QR Code Android Bible

Holy Bible
for Android

is a powerful Bible Reader which has possibility to download different versions of Bible to your Android device.

Bible Verses
for Android

Bible verses includes the best bible quotes in more than 35 languages

Pear Bible KJV
for Android

is an amazing mobile version of King James Bible that will help you to read this excellent book in any place you want.

Pear Bible BBE
for Android

is an amazing mobile version of Bible in Basic English that will help you to read this excellent book in any place you want.

Pear Bible ASV
for Android

is an amazing mobile version of American Standard Version Bible that will help you to read this excellent book in any place you want.

BIBLE VERSIONS / Biblia Gdańska / Nowy Testament / Mateusza

Biblia Gdańska - Polskich tłumaczeń protestanckich

Mateusza Marka

Rozdział 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

1 A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieóstwach, mówiąc:

2 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;

3 I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.

4 Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.

5 Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;

6 A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.

7 Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.

8 Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.

9 Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.

10 Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.

11 A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;

12 I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.

13 Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

14 Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.

15 Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.

16 I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.

17 Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?

18 Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?

19 Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.

20 I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?

21 Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.

22 To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.

23 Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,

24 Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.

25 Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.

26 Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.

27 A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.

28 Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?

29 A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.

30 Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.

31 A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:

32 Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.

33 A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.

34 Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.

35 I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:

36 Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?

37 A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.

38 To jest pierwsze i największe przykazanie.

39 A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.

40 Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.

41 A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,

42 Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.

43 I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:

44 Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.

45 Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?

46 A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.

<< ← Prev Top Next → >>