1 Ἰσραήλ, ἐπίστρεψον πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν σου, διότι ἔπεσας διὰ τῆς ἀνομίας σου.
2 Λάβετε μεθ᾿ ἑαυτῶν λόγους καὶ ἐπιστρέψατε πρὸς τὸν Κύριον· εἴπατε πρὸς αὐτόν, Ἀφαίρεσον πᾶσαν ἀνομίαν ἡμῶν καὶ δέχθητι ἡμᾶς εὐμενῶς, καὶ θέλομεν ἀποδώσει τὸν καρπὸν τῶν χειλέων ἡμῶν·
3 ὁ Ἀσσοὺρ δὲν θέλει μᾶς σώσει· δὲν θέλομεν ἀναβῆ ἐφ᾿ ἵππους· καὶ δὲν θέλομεν εἰπεῖ πλέον πρὸς τὸ ἔργον τῶν χειρῶν ἡμῶν, Εἶσθε θεοὶ ἡμῶν· διότι ἐν σοὶ θέλει ἐλεηθῆ ὁ ὀρφανός.
4 Θέλω ἰατρεύσει τὴν ἀποστασίαν αὐτῶν, θέλω ἀγαπήσει αὐτοὺς ἐγκαρδίως· διότι ὁ θυμὸς μου ἀπεστράφη ἀπ᾿ αὐτοῦ.
5 Θέλω εἶσθαι ὡς δρόσος εἰς τὸν Ἰσραήλ· ὡς κρίνον θέλει ἀνθήσει καὶ θέλει ἐκτείνει τὰς ῥίζας αὑτοῦ ὡς δένδρον τοῦ Λιβάνου.
6 Οἱ κλάδοι αὐτοῦ θέλουσιν ἐξαπλωθῆ καὶ ἡ δόξα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ὡς ἐλαίας καὶ ἡ ὀσμή αὐτοῦ ὡς τοῦ Λιβάνου.
7 Θέλουσιν ἐπιστρέψει καὶ καθήσει ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ· θέλουσιν ἀναζήσει ὡς σῖτος καὶ ἀνθήσει ὡς ἄμπελος· ἡ μνήμη αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ὡς οἶνος Λιβάνου.
8 Ὁ Ἐφραΐμ θέλει εἰπεῖ, Τί ἔχω νὰ κάμω πλέον μετὰ τῶν εἰδώλων; Ἐγὼ ἤκουσα καὶ θέλω παραφυλάξει αὐτόν· ἐγὼ εἶμαι εἰς αὐτὸν ὡς ἐλάτη εὐθαλής· ἀπ᾿ ἐμοῦ ὁ καρπὸς σου θέλει προέλθει.
9 Τίς εἶναι σοφὸς καὶ θέλει ἐννοήσει ταῦτα, συνετὸς καὶ θέλει γνωρίσει αὐτά; διότι εὐθεῖαι εἶναι αἱ ὁδοὶ τοῦ Κυρίου, καὶ οἱ δίκαιοι θέλουσι περιπατεῖ ἐν αὐταῖς· οἱ δὲ παραβάται θέλουσι πέσει ἐν αὐταῖς. |