1 ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما!
2 ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان!
3 ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخر خواهند نمود؟
4 حرفها می زنند و سخنان ستم آمیز می گویند. جمیع بدکاران لاف می زنند. ای خداوند، قوم تو را می شکنند و میراث تو را ذلیل می سازند.
5 بیوه زنان و غریبان را می کشند و یتیمان را به قتل می رسانند
6 و می گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید.
7 ای احمقان قوم بفهمید! و ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟
8 او که گوش را غرس نمود، آیا نمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟
9 او که امتها را تادیب می کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می آموزد؟
10 خداوند فکرهای انسان را می داند که محض بطالت است.
11 ای یاه، خوشابحال شخصی که او را تادیب می نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می دهی
12 تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود.
13 زیرا خداوند قوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش را ترک نخواهد نمود.
14 زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود.
15 کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهد نمود.
16 اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می شد.
17 چون گفتم که پای من می لغزد، پس رحمت تو ای خداوند مرا تایید نمود.
18 در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های تو جانم را آسایش بخشید.
19 آیا کرسی شرارت با تو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می کند؟
20 بر جان مرد صدیق با هم جمع می شوند و بر خون بی گناه فتوا می دهند.
21 لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است.
22 و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود.
23 - |