1 هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 و اما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود و نزدیک بود که قدمهایم بلغزد.
3 زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.
4 زیرا که در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.
5 مثل مردم در زحمت نیستند و مثل آدمیان مبتلا نمی باشند.
6 بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است و ظلم مثل لباس ایشان را می پوشاند.
7 چشمان ایشان از فربهی بدر آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می کنند.
8 استهزا می کنند و حرفهای بد می زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلند می گویند.
9 دهان خود را بر آسمانها گذارده اند و زبان ایشان در جهان گردش می کند.
10 پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می شود.
11 و ایشان می گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»
12 اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می شوند.
13 یقینا من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود را به پاکی شسته ام.
14 و من تمامی روز مبتلا می شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.
15 اگر می گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه بر طبقه فرزندان تو خیانت می کردم.
16 چون تفکر کردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.
17 تا به قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.
18 هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.
19 چگونه بغته به هلاکت رسیده اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده اند.
20 مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوند همچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیز خواهی شمرد.
21 لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.
22 و من وحشی بودم و معرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.
23 ولی من دائما با تو هستم. تو دست راست مرا تایید کرده ای.
24 موافق رأی خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.
25 کیست برای من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمی خواهم.
26 اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم و حصه من خداست تا ابداﻵباد.
27 زیرا آنانی که از تو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از تو زنا می کنند، نابود خواهی ساخت.
28 و اما مرا نیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوند یهوه توکل کرده ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. |