1 خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به جان من درآمده است.
2 در خلاب ژرف فرو رفته ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده ام و سیل مرا می پوشاند.
3 از فریاد خود خسته شده ام و گلوی من سوخته و چشمانم از انتظار خدا تار گردیده است.
4 آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده اند و دشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارند زورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.
5 ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.
6 ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به سبب من رسوا نگردند.
7 زیرا به خاطر تو متحمل عار گردیده ام و رسوایی روی من، مرا پوشیده است.
8 نزد برادرانم اجنبی شده ام و نزد پسران مادر خود غریب.
9 زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است و ملامتهای ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.
10 روزه داشته ، جان خود را مثل اشک ریخته ام. و این برای من عار گردیده است.
11 پلاس را لباس خود ساخته ام و نزد ایشان ضرب المثل گردیده ام.
12 دروازه نشینان درباره من حرف می زنند و سرود می گساران گشته ام.
13 و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.
14 مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.
15 مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مرا ببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.
16 ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تو نیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما،
17 و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم. مرا بزودی مستجاب فرما.
18 به جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به سبب دشمنانم مرا فدیه ده.
19 تو عار و خجالت و رسوایی مرا می دانی و جمیع خصمانم پیش نظر تواند.
20 عار، دل مرا شکسته است و به شدت بیمار شده ام. انتظار مشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.
21 مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.
22 پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند، دامی باشد.
23 چشمان ایشان تار گردد تا نبینند و کمرهای ایشان را دائما لرزان گردان.
24 خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.
25 خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچکس ساکن نشود.
26 زیرا برکسی که تو زده ای جفا می کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.
27 گناه بر گناه ایشان مزید کن و در عدالت تو داخل نشوند.
28 از دفتر حیات محو شوند و با صالحین مرقوم نگردند.
29 و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.
30 و نام خدا را با سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمد تعظیم خواهم نمود.
31 و این پسندیده خدا خواهد بود، زیاده از گاو و گوساله ای که شاخها و سمها دارد.
32 حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،
33 زیرا خداوند فقیران را مستجاب می کند و اسیران خود را حقیر نمی شمارد.
34 آسمان و زمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنها می جنبد.
35 زیرا خدا صهیون را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجا سکونت نمایند و آن را متصرف گردند.
36 و ذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید. |