1 خدا، خدا یهوه تکلم می کند و زمین را از مطلع آفتاب تا به مغربش می خواند.
2 از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.
3 خدای ما می آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می بلعد و طوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.
4 آسمان را از بالا می خواند و زمین را، تا قوم خود را داوری کند:
5 «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته اند.»
6 و آسمانها از انصاف او خبر خواهند داد، زیرا خدا خود داور است، سلاه.
7 «ای قوم من بشنوتا سخن گویم، و ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تو من هستم.
8 درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائما در نظر من است.
9 گوساله ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.
10 زیرا که جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می باشند.
11 همه پرندگان کوهها را می شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.
The Psalmist David: Repentance 12 اگر گرسنه می بودم تو را خبر نمی دادم، زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.
13 آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟
14 برای خدا قربانی تشکر را بگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفا نما.
15 پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی .»
16 و اما به شریر خدا می گوید: «ترا چه کار است که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟
17 چونکه تو از تادیب نفرت داشته ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته ای.
18 چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.
19 دهان خود را به شرارت گشوده ای و زبانت حیله را اختراع می کند.
20 نشسته ای تا به ضد برادر خود سخن رانی و درباره پسر مادر خویش غیبت گویی.
21 این را کردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.
The Psalmist David: Praise 22 ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مبادا شما را بدرم و رهاننده ای نباشد.
23 هر که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می کند، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.» |