1 «لیکن ای ایوب، سخنان مرا استماع نما و به تمامی کلام من گوش بگیر.
2 اینک اﻵن دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.
3 کلام من موافق راستی قلبم خواهد بود و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهد نمود.
4 روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.
5 اگر می توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.
6 اینک من مثل تو از خدا هستم، و من نیز از گل سرشته شده ام.
7 اینک هیبت من تو را نخواهد ترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.
8 «یقینا در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم
9 که گفتی من زکی و بی تقصیر هستم؛ من پاک هستم و در من گناهی نیست.
10 اینک او علتها برمن می جوید و مرا دشمن خود می شمارد.
11 پایهایم را در کنده می گذارد و همه راههایم را مراقبت می نماید.
12 هان در این امر تو صادق نیستی. من تو را جواب می دهم، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.
13 چرا با او معارضه می نمایی ، از این جهت که از همه اعمال خود اطلاع نمی دهد؟
14 زیرا خدا یک دفعه تکلم می کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.
15 در خواب، در رؤیای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می شود، حینی که در بستر خود در خواب می باشد.
16 آنگاه گوشهای انسان را می گشاید و تادیب ایشان را ختم می سازد.
17 تا انسان را از اعمالش برگرداند و تکبر را از مردمان بپوشاند.
18 جان او را از حفره نگاه می دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.
19 با درد در بستر خود سرزنش می یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.
20 پس جان او نان را مکروه می دارد و نفس او خوراک لطیف را.
21 گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شود و استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.
22 جان او به حفره نزدیک می شود و حیات او به هلاک کنندگان.
23 «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یا متوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،
24 آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره ای پیدا نموده ام.
25 گوشت او از گوشت طفل لطیفتر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.
26 نزد خدا دعا کرده، او را مستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهد نمود.
27 پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.
28 نفس مرا از فرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور را مشاهده می کند.
29 اینک همه این چیزها را خدا به عمل می آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.
30 تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نور زندگان، منور سازد.
31 ای ایوب متوجه شده، مرا استماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.
32 اگر سخنی داری به من جواب بده؛ متکلم شو زیرا می خواهم تو را مبری' سازم.
33 و اگر نه ، تو مرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.» |