1 Ἐν τῷ δεκάτῳ ἑβδόμῳ ἔτει τοῦ Φεκὰ υἱοῦ τοῦ Ῥεμαλία, ἐβασίλευσεν ὁ Ἄχαζ υἱὸς τοῦ Ἰωθάμ, βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
2 Εἴκοσι ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Ἄχαζ ὅτε ἐβασίλευσε, καὶ ἐβασίλευσε δεκαὲξ ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ. Δὲν ἔπραξεν ὅμως τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, ὡς ὁ Δαβὶδ ὁ πατήρ αὐτοῦ.
3 Ἀλλὰ περιεπάτησεν ἐν τῇ ὁδῷ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, καὶ μάλιστα διεβίβασε τὸν υἱὸν αὑτοῦ διὰ τοῦ πυρός, κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἐξεδίωξεν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
4 Καὶ ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίαζεν ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ ἐπὶ τοὺς λόφους καὶ ὑποκάτω παντὸς πρασίνου δένδρου.
5 Τότε ἀνέβησαν εἰς Ἱερουσαλήμ διὰ πόλεμον Ῥεσίν, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, καὶ Φεκά, ὁ υἱὸς τοῦ Ῥεμαλία, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐπολιόρκησαν τὸν Ἄχαζ, πλήν δὲν ἠδυνήθησαν νὰ νικήσωσι.
6 Κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν Ῥεσὶν ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας ἀποκατέστησε τὴν Ἐλὰθ ὑπό τὴν ἐξουσίαν τῆς Συρίας, καὶ ἐδίωξε τοὺς Ἰουδαίους ἀπὸ τῆς Ἐλάθ· καὶ ἐλθόντες Σύριοι εἰς τὴν Ἐλάθ, κατῴκησαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
7 Ὁ δὲ Ἄχαζ ἀπέστειλε μηνυτὰς πρὸς τὸν Θεγλὰθ-φελασάρ, βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας, λέγων, Ἐγὼ εἶμαι δοῦλός σου καὶ υἱὸς σου· ἀνάβα καὶ σῶσόν με ἐκ χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας καὶ ἐκ χειρὸς τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, οἵτινες ἐσηκώθησαν ἐναντίον μου.
8 Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἄχαζ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἐν τοῖς θησαυροῖς τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ ἀπέστειλε δῶρον εἰς τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας.
9 Καὶ εἰσήκουσεν αὐτοῦ ὁ βασιλεύς τῆς Ἀσσυρίας· καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ἐπὶ τὴν Δαμασκὸν καὶ ἐκυρίευσεν αὐτήν, καὶ μετῴκισε τὸν λαὸν αὐτῆς εἰς Κίρ, τὸν δὲ Ῥεσὶν ἐθανάτωσε.
10 Καὶ ὑπῆγεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ εἰς τὴν Δαμασκόν, πρὸς συνάντησιν τοῦ Θεγλὰθ-φελασάρ, βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας, καὶ εἶδε τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν Δαμασκῷ· καὶ ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ πρὸς τὸν Οὐρίαν τὸν ἱερέα τὸ ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸν τύπον αὐτοῦ, καθ᾿ ὅλην τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ.
11 Καὶ ᾠκοδόμησεν Οὐρίας ὁ ἱερεὺς τὸ θυσιαστήριον, κατὰ ἡ πάντα ὅσα ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἀπέστειλεν ἐκ Δαμασκοῦ. Οὕτως ἔκαμεν Οὐρίας ὁ ἱερεύς, ἑωσοῦ ἔλθῃ ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ ἐκ τῆς Δαμασκοῦ.
12 Καὶ ὅτε ἦλθεν ὁ βασιλεὺς ἐκ τῆς Δαμασκοῦ, εἶδεν ὁ βασιλεὺς τὸ θυσιαστήριον· καὶ ἐπλησίασεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ ἔκαμε προσφορὰν ἐπ᾿ αὐτοῦ.
13 Καὶ ἔκαυσε τὸ ὁλοκαύτωμα αὑτοῦ καὶ τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφορὰν αὑτοῦ, καὶ ἐπέχεε τὴν σπονδήν αὑτοῦ, καὶ ἐρράντισε τὸ αἷμα τῶν εἰρηνικῶν αὑτοῦ προσφορῶν, ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον.
14 Καὶ μετέφερε τὸ χάλκινον θυσιαστήριον, τὸ ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τοῦ προσώπου τοῦ οἴκου, ἀπὸ τοῦ μεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, καὶ ἔθεσεν αὐτὸ κατὰ τὸ βόρειον πλευρὸν τοῦ θυσιαστηρίου.
15 Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὸν Οὐρίαν τὸν ἱερέα, λέγων, Ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ μέγα πρόσφερε τὸ ὁλοκαύτωμα τὸ πρωϊνὸν καὶ τὴν ἑσπερινήν ἐξ ἀλφίτων προσφορὰν καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα τοῦ βασιλέως καὶ τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφορὰν αὐτοῦ, μετὰ τοῦ ὁλοκαυτώματος παντὸς τοῦ λαοῦ τῆς γῆς, καὶ τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφορὰν αὐτῶν καὶ τὰς σπονδὰς αὐτῶν· καὶ ῥάντισον ἐπ᾿ αὐτὸ ἅπαν τὸ αἷμα τοῦ ὁλοκαυτώματος καὶ ἅπαν τὸ αἷμα τῆς θυσίας· τὸ δὲ χάλκινον θυσιαστήριον θέλει εἶσθαι εἰς ἐμὲ διὰ νὰ ἐρωτῶ τὸν Κύριον.
16 Καὶ ἔκαμεν Οὐρίας ὁ ἱερεὺς κατὰ πάντα ὅσα προσέταξεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ.
17 Καὶ ἀπέκοψεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ τὰ συγκλείσματα τῶν βάσεων, καὶ ἐσήκωσεν ἐπάνωθεν αὐτῶν τὸν λουτήρα· καὶ κατεβίβασε τὴν θάλασσαν ἐπάνωθεν τῶν χαλκίνων βοῶν τῶν ὑποκάτω αὐτῆς, καὶ ἔθεσεν αὐτήν ἐπὶ βάσιν λιθίνην.
18 Καὶ τὸ στέγασμα τοῦ σαββάτου, τὸ ὁποῖον εἶχον οἰκοδομήσει ἐν τῷ οἴκῳ, καὶ τὴν εἴσοδον τοῦ βασιλέως τὴν ἔξω μετετόπισεν ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἐξ αἰτίας τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας.
19 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἄχαζ, ὅσας ἔπραξε, δὲν εἶναι γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;
20 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ ἐν πόλει Δαβίδ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἐζεκίας ὁ υἱὸς αὐτοῦ. |